Jesteś hetero - czy homo-?

Natura w każdym aspekcie dąży do symetrii i równowagi. Wychodząc z tego założenia można stwierdzić, że wobec tego tak jak w spółeczeństwie mniej więcej jest równa liczba chłopców i dziewczynek (50 % na 50 %) to tak samo powinnien wyglądać rozkład naszej aktywności seksualnej, czyli 50 % społeczeństwa powinna być homo- po to by drugie 50 % mogłoby być hetero -.
Tak nie jest. Dlaczego? Może dlatego, że źle analizujemy cały problem?
Może należałoby tak:
HOMO - ASEKSUALNOŚĆ (0) HETERO-

100 % ---------------------------------------- 0 --------------------------------------100 %

czyli:
po lewej – powinno byc 50% społeczeństwa, które realizuję się seksualnie w kontaktach typu homoseksualnych,
po prawej – powinno być 50% społeczeństwa, które realizuję się seksualnie w kontaktach typu heteroseksualnych,

Jednakże, wg dostępnych badań; liczba 100% homosekualistów (obojga płci ) wynosi zaledwie 1 – 3% społeczeństwa.
Skoro wiemy, że natura zawsze dązy do symetrii – to również tylko 1 -3 % społeczeństwa ma orietnację 100% heteroseksualną.
A co z całą resztą ? tym 100% - 2 * (1 -3 %) = 94 – 98 % społeczeństwa?
No cóz, trzeba sobie szczerze powiedzieć – nie jesteśmy w 100% w jednej jednoznacznej orientacji seksualnej.
Należałoby sobie teraz odpowiedzieć, czy możemy swobodnie realizować całą naszą seksualność? I tu zaczynają się problemy, albowiem powyższa oś w kwestii realizacji naszej seksualności zaczyna wyglądać tak;
ZŁO ŚWIĘTOŚĆ (0) DOBRO
100 % ---------------------------------------- 0 --------------------------------------100 %

czyli, czy bedąc w tych 98% określonej orientacji czy swobodnie możemy zrealizować pozostałe 2 % w innej orienatcji?
Otóz, sprawa nie jest prosta i sprawiedliwa.
Wracając do zasad symetrii otrzymujemy, iż z naszych 94 – 98% , otrzymamy:
Grupę A – ( 46 – 49%) czyli tych którzy, w większości swej seksualności należą do grupy homo - , oraz
Grupę B – ( również 46 – 49%) tych którzy, w większości swej seksualności należą do grupy hetero - .
I w tym momncie okazuję się, że mozliwości realizowania swej seksualności w 100 % nie są takie same dla każdej grupy.
Należąc w 80% do grupy A z realizacją, naszych 20% w grupie hetero – nie będziemy mieć żadnych problemów, a nawet więcej: nasi znajomi, przyjaciele, rodzina będą nas wspierać, ba – zaangażują się w szukanie nam partnera jeśli tylko wyrazimy taką chęć. W zależności od chęci możemy nawet założyć rodzinę i spłodzic dzieci. A wszystko dlatego, że większość naszej seksualności jest po stronie „zła” a więc jakiegolwiek nasze próby wejścia na stronę „dobra” spotkają się z aprobatą reszty społeczeństwa.
A co się dzieję gdy te 80% należą do grupy B? Czy mamy możliwość realizacji naszych 20% seksualności w grupie homo-? Absolutnie nie ! Jakiekolwiek próby realizacji tych naszych 20% potrzeb ulokowanych po stronie „zła” narazi nas na pełną krytykę zaróno ze strony bliskich (zazwyczaj) jak i społeczeństwa. Bowiem nasze chrześcijańskie społeczeństwo od setek lat utrzymuje nas w niedorzecznym kłamstwie, ze jesteśmy jacy nie jesteśmy. A nasze próby zmiany tego stanowiska – są w większości skazane na porażkę. I chociaż mamy przykłady kultur antycznych, które akceptowały niejednoznaczną seksualność człowieka – współczesne społeczeństwa są od tego bardzo dalekie.
Można co prawda zauważyć pewną malutką „zajawkę” zmiany postaw społecznych prowadzącą do akceptacji kontaktów seksualnych damsko-damskich . Jednakże na ile jest w nich prawdziwej akceptacji a na ile „mody”, która nakazuje nam tolerancję?

Mimo wszystko w powszechnej świadomości mamy przekonanie że w społeczeństwie panuje przede wszystkim orientacja heteroseksualna, a powyższe rozważania wydają nam się czystą abstrakcją. Ale czy napewno nią są? Aby odpowiedzieć na tak postawione pytania, najpierw musimy sobie odpowiedzieć na pytania pomocnicze. Jednym z takich pytań jest: „Ile człowiek jest w stanie poświęcić w imię idei”. Odpowiedź na to jest niezwykle prosta bo mamy wiele przykładów na to, że w imię jakiejś idei człowiek jest w stanie poświęcić wszystko, włącznie ze swoim życiem. Nie jest istotne czy ta idea jest generalnie słuszna czy nie lecz tylko czy dana jednostka w chwili podejmowania decyzji jest przekonana o jej słuszności. Jeśli jest - podejmie decyzję o rezygnacji „z siebie” po to by pozostać w zgodzie ze swoja ideą.
Wracając do podstawowych rozważań oznacza to, że jeżeli dana jednostka jest choćby w 1% heteroseksualna, a w 99% homoseksualna i jest przekonana, że idea heteroseksualności jest słuszna to napewno bez problemu zrezygnuje z tej części siebie która reprezentuję ideę niezgodną z jej przekonaniami.
Stąd, na bazie prostej matematyki, otrzymujemy wynik że 97-98 % społeczeństwa jest przekonana, że jest heteroseksualna. Jednakże zdajemy sobie sprawę, że inna jest osobista satysfakcja z faktu bycia osobą heteroseksualną. Napewno ktoś kto urodził się w 96 % heteroseksualny bez problemu „pozbędzie” się swojej niewielkiej 4% części homoseksualnej. Przypuszczam, że generalnie połowa społeczeństwa, która miała szczęście, że urodziła się przede wszystkim heteroseksualna (ponad 50%) jest raczej zadowolona ze swojego życia.
Pozostaje grupa, która urodziła się, z mniejszą częścią swojej wewnętrznej heteroseksualności (poniżej 50%). Czy oni również są zadowoleni i szczęśliwi w swoim życiu. Przypuszczam, że pewna grupa tak ale będą to ludzie, którzy własny seksualizm potrafili przemienić w inny rodzaj energii. Grupa ta jednak będzie nieliczna. Natomiast cała reszta, która nie ma szansy na to by własne życie seksualne było chociaż w połowie satysfakcjonujące będzie nieszczęśliwa. Ale czy napewno? Wszak mają do swej pomocy ideę, która świetnie się sprawdza od 2 tysięcy lat. A ideą taką jest religia. Religia będącą strażnikiem moralności, twierdząca że homoseksualizm jest zły, będzie oparciem w realizacji postanowienia o byciu heteroseksualnym. Religia będzie pełnić rolę „katem” dla danej jednostki, uniemożliwiającą jej realizacje siebie w tej części która jest przez ideę nieakceptowana.
I w tym momencie pojawia się odwiecznie znany problem „kata” i „ofiary”. Jeśli „ofiara” w normalnych warunkach byłaby przede wszystkim homoseksualna ale „kat” jej na to nie pozwala to po pewnym czasie, niezbyt długim, „ofiara” nie chcąc zrobić przykrości „katowi” wyrzeknie się swoich potrzeb, a nawet więcej – sama przemieni się w „kata”.
W naszych rozważaniach „katem” określiłam religię. Z tego wynika, że sporą grupę wyznawców stanowią potencjalne „ofiary”.
O ile w chwili obecnej coraz częściej akceptowane są zachowania homoseksualne to jeszcze 20 lat – były one powszechnie nieakceptowane. Stąd można wysunąć wniosek, że im starszy jest wyznawca religii tym bardziej prawdopodobne jest, że należy on do pierwotnego grona „ofiar”. A skoro pierwotnie należał do tego grona – oznacza to również, że jego orientacja urodzeniowa była w przeważającej części homoseksualna.
I tu pojawia się moje zdziwienie albowiem w ten prosty sposób otrzymujemy, że wybrana grupa zwolenników partii opartych na religii wywodzi się z „ofiar” (urodzonych homoseksualistów – owszem, w różnym stopniu).
I pozostaje mi ryknąć gromkim śmiechem, gdy uświadamiam sobie że „moherowe berety” to tak naprawdę homoseksualiści obojga płci, którym „kat” nigdy nie pozwolił realizować się na tym polu. Przypuszczam również, że członkami tych partii – również są jednostki typu „ofiara”.

w lesie to nawet wiewiorke oblece. wiadoma tam ciezko o ksiezniczki lub hrabianki.
ale misi to jednak unikam.
pa.

Obecnie jestem Homosiem i w dodatku zoofilem, bo mój kot to mój majlepszy partner.
Aha zapomniałbym hihihi, że lubię świntuszyć

zgadnij napisał:

Obecnie jestem Homosiem i w dodatku zoofilem, bo mój kot to mój majlepszy partner.
Aha zapomniałbym hihihi, że lubię świntuszyć

to dlatego kot moczu nie trzymał i musisz mu kupowac specyfik za 170 pln ?

hetero z ciągotami do tej samej płci. czy może już nie hetero? anyway, https://sexownysklep.pl/sex-gadzety-wibratory-dla-par i mogę nie patrzec na płeć. bardzo fajna zabawka, aż mnie dziwi, że nie jest szerzej używana przez społeczeństwo.