BAJKI zebrane HIOBA

Wąż dusiciel
Dawno temu, za górami i lasami mieszkał sobie wąż dusiciel. Był długi, silny i świetnie potrafił się maskować w otoczeniu. Lubił atakować z zaskoczenia.
Pewnego razu spadł na ramiona idącego przez dżunglę myśliwego i szybko zaczął się okręcać wokół jego szyi.
Myśliwy, mimo duszenia się, zręcznym ruchem sięgnął po nóż. Z zimną krwią złapał za głowę węża i jednym mocnym ruchem odciął ją. Ciało węża zwiotczało.
Kiedy wrócił z wyprawy do domu i opowiadał tę historię znajomym, ktoś powiedział:
- Lepiej w ogóle nie chodzić do dżungli.
Na to myśliwy odpowiedział:
- Gdziekolwiek byś nie mieszkał i cokolwiek byś nie robił, codziennie spada ci na ramiona jakiś wąż.

Kolorowa wiewiórka

Dawno temu, za górami i lasami mieszkała sobie rudziutka wiewiórka.
Dzięki jej kolorowi widać ją było z daleka i wyróżniała się spośród innych leśnych zwierząt.
Jednak wiewiórka nie była zadowolona z tej nadmiernej uwagi, jaką na nią zwracano. Dlatego też przejmowała się swoim kolorem i wydawało jej się, że los jest niesprawiedliwy.
- W sumie to najlepiej byłoby, gdybym była szara - myślała sobie czasami.
Pewnego razu przefarbowała się na szary kolor.
Teraz to dopiero wzbudzała sensację. Także wśród innych wiewiórek.
Była załamana.
- I tak źle i tak niedobrze.
Potem jeszcze próbowała z kolorem czarnym, białym i brązowym.
I za każdym razem było jeszcze gorzej.
Na koniec usiadła na najwyższej gałęzi, największego drzewa w lesie i wykrzyknęła:
- Rude jest piękne!!!

Lód

Było to dawno temu, za górami i lasami.
Nad brzegiem zamarzniętej rzeki stała grupa chłopców. Przez dłuższą chwilę rozmawiali o czymś intensywnie. W pewnej chwili jeden z nich wszedł na lód i zaczął ostrożnie iść.
Po chwili znalazł się na drugim brzegu. Uniósł ręce w geście radości. Następnie, jeden po drugim wszyscy chłopcy przeszli tą samą drogą.
Całą sytuację oglądał z oddali pewien mędrzec, który zamyślił się:
- Prawie każdy chciałby być pierwszy pośród innych, ale nie każdy lubi wchodzić pierwszy na lód.

Ekscytująco bezpiecznie

Daawno temu, za górami i morzami żył sobie mądry pies.
Miał silny charakter ale jednocześnie był łagodny.
Pewnego dnia zapytała go młodsza siostra:
- W jaki sposób można się poczuć bezpiecznie?
- Przyzwyczaić się do nieoczekiwanego.
- Hmm... A w jaki sposób można się poczuć ekscytująco?
- Nie przyzwyczajać się do oczekiwanego.

Wielki Wir

Dawno temu, za górami i lasami mieszkał sobie wielki wir.
Wciągał wszystko, co było w jego zasięgu, w swoje czeluści.
Potem miotał tym i kręcił dookoła szaleńczo.
Jednak pewnego dnia spotakł coś, co nie poddawało się jego wpływowi.
Spokój.

Dwa kangury, torba i coś wypadnięte

Dawno temu, za morzami i oceanami żyły sobie dwa kangury.
Pewnego dnia, kiedy skakały po sawannie jednemu z nich wypadło coś z torby. Drugi zainteresował się tym.
- Pokaż, co masz?
- Eee, nic takiego – odpowiedział pierwszy.
- No pokaż, nie bądź taki.
- Ale nie będziesz się śmiał?
- Obiecuję.
Jednak kiedy tylko to zobaczył, zaraz wybuchnął śmiechem.
- Ach ty oszuście, miałeś się nie śmiać! – wykrzyknął pierwszy.
- Nie przypuszczałem, że nosisz tam zdechłego szczura. Po co ci?
- Żebym ja to wiedział. Mam tu mały nieporządek.

Czarownica i czarnoksiężnik


Dawno temu, za morzami i górami w ciemnym lesie mieszkała czarownica.

Znała dużo różnych zaklęć i wydawało jej się, że jest najpotężniejszą czarownicą na świecie.

Pewnego razu chciała rzucić urok na rycerza, który się jej podobał.

Nie wiedziała tylko, że on jest potężnym czarnoksiężnikiem.

Rzuciła urok na siebie.

Smok i mrówka

Dawno temu, za górami i lasami mieszkał sobie smok.
Pewnego razu idąc drogą, usłyszał nagle krzyk mrówki:
- Uważaj jak chodzisz, właśnie rozdeptałeś moich braci!
Smok spojrzał pod swoje stopy i nikogo nie zobaczywszy, powiedział:
- Przykro mi, ale to wy musicie uważać na mnie.

S jak ...

Było sobie kiedyś pewne S., które potrafiło być zarówno źródłem zadowolenia jak i złości.

Skupione na innych wyzwalało z siebie potężną falę najpiękniejszego uczucia - miłości.

Kiedy zwracano szczególną uwagę na S. to wyzwalało z siebie dużo radości.

Czasami S. było przyczyną nienawiści a inny razem namiętności.

Było źródłem wszechogarniającej cierpliwości i otwierało ukryte pokłady łagodności.

Było przyczyną czystości i doskonałości.

Szczodre S. mówiło o hojności i unikało w tym względzie ostrożności.

Odwoływało się do poczucia prawdomówności i świętości.

S. zawsze dążyło do jedności i poruszało się dzięki opatrzności.

S. jak serce.

Żywioł dający pewność

Za górami i lasami mieszkała sobie dziewczyna, która bardzo nie lubiła stanu niepewności.
Niepewności związanej z różnymi życiowymi sprawami - egzaminami, chłopakiem czy pracą. Niepewności jutra. Choć czasami na chwilę udawało się jej odnaleźć poczucie pewności, to zaraz znowu pojawiała się niepewność.
Kiedyś rozmawiała o tym z babcią, która powiedziała:
- Stałość rzeczy jest złudzeniem.
- Jak to?
- Tak jest urządzony ten świat.
- W takim razie, jak mam żyć?
- Istnieje tylko jeden potężny żywioł, który może dać ci poczucie pewności.
- Jaki? Chcę, żeby był zawsze mój.
- Żywioł niepewności.

Mokra kurczaczka

Było to dawno, dawno temu, za górami, za lasami, za siedmioma morzami. Drogą przez wieś szła sobie żółta kurczaczka. W pewnej chwili usłyszała bulgotanie i poczuła jak woda leje się jej na głowę. To była sprawka jakiegoś kurczaka.
- Aaaaj, co robisz nicponiu, trochę szacunku i delikatności w stosunku do kobiety! - zakrzyczała i zaczęła uciekać, bo strasznie nie lubiła mieć mokrej głowy.
Po chwili przypomniała sobie, że właśnie tego dnia był śmigus dyngus a woda symbolizuje szczęście w miłości.
- Jak ja bym chciała być cała mokra - rozmarzyła się.

Rada dla woźnicy


Dawno temu, za morzami i lasami żył sobie woźnica.
Lubił prowadzić swój powóz lecz nigdy jego powóz nie był tak szybki jak innych.
Kiedyś poszedł do mędrca, żeby dał mu jakąś radę.
Mędrzec pomyślał chwilę i powiedział:
- Wiesz co?
- Co?
- W trakcie jazdy wyłączaj hamulec.

Pająk krzyżak i muszka

Było to za górami, za lasami, za siedmioma morzami. Pewnego razu w pajęczynę, mozolnie utkaną przez pająka, wpadła mała muszka. Nie mogła się z niej wydostać, ale widząc wielki krzyż na plecach nadchodzącego pająka, zaczęła się modlić:

- Boże spraw, żeby był on pobożny.

Pająk, słysząc muszkę, pomyślał:

- Że też ciągle oceniają mnie po pozorach.